bieleć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish bieleć, from Proto-Slavic *bělěti. By surface analysis, biały +‎ -eć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbjɛ.lɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡ɕ
  • Syllabification: bie‧leć

Verb

[edit]

bieleć impf (perfective zbieleć or pobieleć)

  1. (intransitive) to whiten (to shine or become white)
    Synonyms: bielić się, wybielać się
    skóra bielejeone's skin turns white
    twarz bielejeone's face goes white
    pościel bielejea sheet whitens
    zboże bielejegrain whitens
    kostki bielejąbones are turning white
    knykcie bielejąone's knuckles are turning white
    palce bielejąone's fingers are turning white
    usta bielejąone's mouth is turning white
    bieleć od słońcato whiten from the sun
    budynek bielejea building shines white
    kamień bielejea stone shines white
    śnieg bielejesnow shines white
    koszula bielejea shirt is white
    zęby bielejąone's teeth are white
    bieleć śniegiemto shine white with snow
    bieleć na tle czegośto shine white compared to something
    bieleć w ciemnościach/cieniuto shine white in darkness
    bieleć w słońcuto shine white in the sun
  2. (intransitive, of hair) to whiten, to go gray (become white)
    Synonym: siwieć
    broda bielejeone's beard is going gray
    wąsy bielejąone's moustache is going gray
    włosy bielejąone's hair is going gray

Conjugation

[edit]
Conjugation of bieleć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bieleć
present tense 1st bieleję bielejemy
2nd bielejesz bielejecie
3rd bieleje bieleją
impersonal bieleje się
past tense 1st bielałem,
-(e)m bielał
bielałam,
-(e)m bielała
bielałom,
-(e)m bielało
bieleliśmy,
-(e)śmy bieleli
bielałyśmy,
-(e)śmy bielały
2nd bielałeś,
-(e)ś bielał
bielałaś,
-(e)ś bielała
bielałoś,
-(e)ś bielało
bieleliście,
-(e)ście bieleli
bielałyście,
-(e)ście bielały
3rd bielał bielała bielało bieleli bielały
impersonal bielano
future tense 1st będę bielał,
będę bieleć
będę bielała,
będę bieleć
będę bielało,
będę bieleć
będziemy bieleli,
będziemy bieleć
będziemy bielały,
będziemy bieleć
2nd będziesz bielał,
będziesz bieleć
będziesz bielała,
będziesz bieleć
będziesz bielało,
będziesz bieleć
będziecie bieleli,
będziecie bieleć
będziecie bielały,
będziecie bieleć
3rd będzie bielał,
będzie bieleć
będzie bielała,
będzie bieleć
będzie bielało,
będzie bieleć
będą bieleli,
będą bieleć
będą bielały,
będą bieleć
impersonal będzie bieleć się
conditional 1st bielałbym,
bym bielał
bielałabym,
bym bielała
bielałobym,
bym bielało
bielelibyśmy,
byśmy bieleli
bielałybyśmy,
byśmy bielały
2nd bielałbyś,
byś bielał
bielałabyś,
byś bielała
bielałobyś,
byś bielało
bielelibyście,
byście bieleli
bielałybyście,
byście bielały
3rd bielałby,
by bielał
bielałaby,
by bielała
bielałoby,
by bielało
bieleliby,
by bieleli
bielałyby,
by bielały
impersonal bielano by
imperative 1st niech bieleję bielejmy
2nd bielej bielejcie
3rd niech bieleje niech bieleją
active adjectival participle bielejący bielejąca bielejące bielejący bielejące
contemporary adverbial participle bielejąc
verbal noun bielenie
[edit]
adjective
nouns
verb

Further reading

[edit]
  • bieleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bieleć in Polish dictionaries at PWN