bitirme
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Noun[edit]
bitirme (definite accusative bitirmeyi, plural bitirmeler)
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | bitirme | |
| Definite accusative | bitirmeyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | bitirme | bitirmeler |
| Definite accusative | bitirmeyi | bitirmeleri |
| Dative | bitirmeye | bitirmelere |
| Locative | bitirmede | bitirmelerde |
| Ablative | bitirmeden | bitirmelerden |
| Genitive | bitirmenin | bitirmelerin |
Verb[edit]
bitirme