cangail

Irish

Pronunciation

• (Cois Fharraige) IPA^(key): /ˈkaːŋɡəlʲ/

Verb

cangail (present analytic canglaíonn, future analytic canglóidh, verbal noun cangailt, past participle cangalta)

1. Alternative form of cogain (“to chew”)

Conjugation

conjugation of cangail (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	canglaím	canglaíonn tú; canglaír†	canglaíonn sé, sí	canglaímid; canglaíonn muid	canglaíonn sibh	canglaíonn siad; canglaíd†	a changlaíonn; a changlaíos / a gcanglaíonn*; a gcanglaíos*	canglaítear
	past	changail mé; changlaíos	changail tú; changlaís	changail sé, sí	changlaíomar; changail muid	changail sibh; changlaíobhair	changail siad; changlaíodar	a changail / ar changail*	canglaíodh
	past habitual	changlaínn / gcanglaínn‡‡	changlaíteá / gcanglaíteᇇ	changlaíodh sé, sí / gcanglaíodh sé, s퇇	changlaímis; changlaíodh muid / gcanglaímis‡‡; gcanglaíodh muid‡‡	changlaíodh sibh / gcanglaíodh sibh‡‡	changlaídís; changlaíodh siad / gcanglaídís‡‡; gcanglaíodh siad‡‡	a changlaíodh / a gcanglaíodh*	changlaítí / gcanglaít퇇
future		canglóidh mé; canglód; canglóchaidh mé†	canglóidh tú; canglóir†; canglóchaidh tú†	canglóidh sé, sí; canglóchaidh sé, sí†	canglóimid; canglóidh muid; canglóchaimid†; canglóchaidh muid†	canglóidh sibh; canglóchaidh sibh†	canglóidh siad; canglóid†; canglóchaidh siad†	a changlóidh; a changlós; a changlóchaidh†; a changlóchas† / a gcanglóidh*; a gcanglós*; a gcanglóchaidh*†; a gcanglóchas*†	canglófar; canglóchar†
conditional		changlóinn; changlóchainn† / gcanglóinn‡‡; gcanglóchainn†‡‡	changlófá; changlóchthᆠ/ gcanglófᇇ; gcanglóchthᆇ‡	changlódh sé, sí; changlóchadh sé, s토/ gcanglódh sé, s퇇; gcanglóchadh sé, s톇‡	changlóimis; changlódh muid; changlóchaimis†; changlóchadh muid† / gcanglóimis‡‡; gcanglódh muid‡‡; gcanglóchaimis†‡‡; gcanglóchadh muid†‡‡	changlódh sibh; changlóchadh sibh† / gcanglódh sibh‡‡; gcanglóchadh sibh†‡‡	changlóidís; changlódh siad; changlóchadh siad† / gcanglóidís‡‡; gcanglódh siad‡‡; gcanglóchadh siad†‡‡	a changlódh; a changlóchadh† / a gcanglódh*; a gcanglóchadh*†	changlófaí; changlóchtha토/ gcanglófa퇇; gcanglóchtha톇‡
subjunctive	present	go gcanglaí mé; go gcanglaíod†	go gcanglaí tú; go gcanglaír†	go gcanglaí sé, sí	go gcanglaímid; go gcanglaí muid	go gcanglaí sibh	go gcanglaí siad; go gcanglaíd†	—	go gcanglaítear
	past	dá gcanglaínn	dá gcanglaíteá	dá gcanglaíodh sé, sí	dá gcanglaímis; dá gcanglaíodh muid	dá gcanglaíodh sibh	dá gcanglaídís; dá gcanglaíodh siad	—	dá gcanglaítí
imperative		canglaím	cangail	canglaíodh sé, sí	canglaímis	canglaígí; canglaídh†	canglaídís	—	canglaítear
verbal noun		cangailt
past participle		cangalta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cangail	changail	gcangail
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• de Bhaldraithe, Tomás (1985) Foirisiún Focal as Gaillimh (in Irish), Baile Átha Cliath: Acadamh Ríoga na hÉireann, page 42
• Ó Dónaill, Niall (1977) “cangail”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN