cultusplaats

Dutch

Etymology

From cultus +‎ plaats.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʏl.tʏsˌplaːts/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: cul‧tus‧plaats

Noun

cultusplaats f (plural cultusplaatsen, diminutive cultusplaatsje n)

1. A place of worship, usually a non-Abrahamic cultic site.