dźwignąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *dvignǫti. By surface analysis, dźwigać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈd͡ʑviɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: dźwig‧nąć

Verb

[edit]

dźwignąć pf (imperfective dźwigać)

  1. (transitive) to lift
  2. (transitive) to lug
  3. (reflexive with się) to stand up with difficulty

Conjugation

[edit]
Conjugation of dźwignąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dźwignąć
future tense 1st dźwignę dźwigniemy
2nd dźwigniesz dźwigniecie
3rd dźwignie dźwigną
impersonal dźwignie się
past tense 1st dźwignąłem,
-(e)m dźwignął
dźwignęłam,
-(e)m dźwignęła
dźwignęłom,
-(e)m dźwignęło
dźwignęliśmy,
-(e)śmy dźwignęli
dźwignęłyśmy,
-(e)śmy dźwignęły
2nd dźwignąłeś,
-(e)ś dźwignął
dźwignęłaś,
-(e)ś dźwignęła
dźwignęłoś,
-(e)ś dźwignęło
dźwignęliście,
-(e)ście dźwignęli
dźwignęłyście,
-(e)ście dźwignęły
3rd dźwignął dźwignęła dźwignęło dźwignęli dźwignęły
impersonal dźwignięto
conditional 1st dźwignąłbym,
bym dźwignął
dźwignęłabym,
bym dźwignęła
dźwignęłobym,
bym dźwignęło
dźwignęlibyśmy,
byśmy dźwignęli
dźwignęłybyśmy,
byśmy dźwignęły
2nd dźwignąłbyś,
byś dźwignął
dźwignęłabyś,
byś dźwignęła
dźwignęłobyś,
byś dźwignęło
dźwignęlibyście,
byście dźwignęli
dźwignęłybyście,
byście dźwignęły
3rd dźwignąłby,
by dźwignął
dźwignęłaby,
by dźwignęła
dźwignęłoby,
by dźwignęło
dźwignęliby,
by dźwignęli
dźwignęłyby,
by dźwignęły
impersonal dźwignięto by
imperative 1st niech dźwignę dźwignijmy
2nd dźwignij dźwignijcie
3rd niech dźwignie niech dźwigną
passive adjectival participle dźwignięty dźwignięta dźwignięte dźwignięci dźwignięte
anterior adverbial participle dźwignąwszy
verbal noun dźwignięcie
[edit]

Further reading

[edit]
  • dźwignąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dźwignąć in Polish dictionaries at PWN