dowódca

Polish

Etymology

From dowodzić +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈvut.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utt͡sa
• Syllabification: do‧wód‧ca

Noun

dowódca m pers (female equivalent dowódczyni)

1. commander, commanding officer, leader

Declension

Declension of dowódca

	singular	plural
nominative	dowódca	dowódcy/dowódce (deprecative)
genitive	dowódcy	dowódców
dative	dowódcy	dowódcom
accusative	dowódcę	dowódców
instrumental	dowódcą	dowódcami
locative	dowódcy	dowódcach
vocative	dowódco	dowódcy

Further reading

• dowódca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dowódca in Polish dictionaries at PWN