dwuosobowy

Polish

Etymology

From dwu- +‎ osoba +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /dvu.ɔ.sɔˈbɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: dwu‧o‧so‧bo‧wy

Adjective

dwuosobowy (not comparable, no derived adverb)

1. two-person (composed of two people)
2. double, two-person (designed for two people)

   Synonym: dwumiejscowy

Declension

Declension of dwuosobowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dwuosobowy		dwuosobowa	dwuosobowe	dwuosobowi	dwuosobowe
genitive	dwuosobowego		dwuosobowej	dwuosobowego	dwuosobowych
dative	dwuosobowemu		dwuosobowej	dwuosobowemu	dwuosobowym
accusative	dwuosobowego	dwuosobowy	dwuosobową	dwuosobowe	dwuosobowych	dwuosobowe
instrumental	dwuosobowym		dwuosobową	dwuosobowym	dwuosobowymi
locative	dwuosobowym		dwuosobowej	dwuosobowym	dwuosobowych

Further reading

• dwuosobowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dwuosobowy in Polish dictionaries at PWN