dystrykt

Polish

Etymology

Borrowed from Latin districtus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɨs.trɨkt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨstrɨkt
• Syllabification: dys‧trykt

Noun

dystrykt m inan

1. district

Declension

Declension of dystrykt

	singular	plural
nominative	dystrykt	dystrykty
genitive	dystryktu	dystryktów
dative	dystryktowi	dystryktom
accusative	dystrykt	dystrykty
instrumental	dystryktem	dystryktami
locative	dystrykcie	dystryktach
vocative	dystrykcie	dystrykty

Further reading

• dystrykt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dystrykt in Polish dictionaries at PWN