féinmharfóir

Irish

Etymology

From féin- +‎ marfóir.

Noun

féinmharfóir m (genitive singular féinmharfóra, nominative plural féinmharfóirí)

1. suicide (person who has intentionally killed him/herself)

Declension

Declension of féinmharfóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative féinmharfóir féinmharfóirí Vocative a fhéinmharfóir a fhéinmharfóirí Genitive féinmharfóra féinmharfóirí Dative féinmharfóir féinmharfóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an féinmharfóir na féinmharfóirí Genitive an fhéinmharfóra na bhféinmharfóirí Dative leis an bhféinmharfóir don fhéinmharfóir leis na féinmharfóirí

See also

• féinmharú

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
féinmharfóir	fhéinmharfóir	bhféinmharfóir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “féinmharfóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “féinmharfóir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm