gleyma

Icelandic

Etymology

From Old Norse gleyma (“to be merry; to forget”), from glaumr (whence Icelandic glaumur).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkleiːma]

  Rhymes: -eiːma

Verb

gleyma (weak verb, third-person singular past indicative gleymdi, supine gleymt)

1. (transitive, with dative) to forget

Conjugation

gleyma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að gleyma
supine (sagnbót)		gleymt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gleymandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gleymi	við gleymum	present (nútíð)	ég gleymi	við gleymum
	þú gleymir	þið gleymið		þú gleymir	þið gleymið
	hann, hún, það gleymir	þeir, þær, þau gleyma		hann, hún, það gleymi	þeir, þær, þau gleymi
past (þátíð)	ég gleymdi	við gleymdum	past (þátíð)	ég gleymdi	við gleymdum
	þú gleymdir	þið gleymduð		þú gleymdir	þið gleymduð
	hann, hún, það gleymdi	þeir, þær, þau gleymdu		hann, hún, það gleymdi	þeir, þær, þau gleymdu
imperative (boðháttur)	gleym (þú)	gleymið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gleymdu	gleymiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gleymast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að gleymast
supine (sagnbót)		gleymst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gleymandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gleymist	við gleymumst	present (nútíð)	ég gleymist	við gleymumst
	þú gleymist	þið gleymist		þú gleymist	þið gleymist
	hann, hún, það gleymist	þeir, þær, þau gleymast		hann, hún, það gleymist	þeir, þær, þau gleymist
past (þátíð)	ég gleymdist	við gleymdumst	past (þátíð)	ég gleymdist	við gleymdumst
	þú gleymdist	þið gleymdust		þú gleymdist	þið gleymdust
	hann, hún, það gleymdist	þeir, þær, þau gleymdust		hann, hún, það gleymdist	þeir, þær, þau gleymdust
imperative (boðháttur)	gleymst (þú)	gleymist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gleymstu	gleymisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gleymdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gleymdur	gleymd	gleymt		gleymdir	gleymdar	gleymd
accusative (þolfall)	gleymdan	gleymda	gleymt		gleymda	gleymdar	gleymd
dative (þágufall)	gleymdum	gleymdri	gleymdu		gleymdum	gleymdum	gleymdum
genitive (eignarfall)	gleymds	gleymdrar	gleymds		gleymdra	gleymdra	gleymdra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gleymdi	gleymda	gleymda		gleymdu	gleymdu	gleymdu
accusative (þolfall)	gleymda	gleymdu	gleymda		gleymdu	gleymdu	gleymdu
dative (þágufall)	gleymda	gleymdu	gleymda		gleymdu	gleymdu	gleymdu
genitive (eignarfall)	gleymda	gleymdu	gleymda		gleymdu	gleymdu	gleymdu

Derived terms

• gleym-mér-ei
• gleyma sér
• steingleyma

Old Norse

Etymology

From glaumr (“merry noise”).

Verb

gleyma

1. to be merry
2. to forget

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

• Icelandic: gleyma
• Faroese: gloyma
• Norwegian Nynorsk: gløyma
• Norwegian Bokmål: glømme
• Danish: glemme
  • Norwegian Bokmål: glemme
• Swedish: glömma
• Scanian: glimma

References

• “gleyma”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press