greindur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese

[edit]

Participle

[edit]

greindur

  1. past participle of greina

Declension

[edit]
greindur a7
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) greindur greind greint
Accusative (hvønnfall) greindan greinda
Dative (hvørjumfall) greindum greindari greindum
Genitive (hvørsfall) (greinds) (greindar/
greindrar)
(greinds)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) greindir greindar greind
Accusative (hvønnfall) greindar
Dative (hvørjumfall) greindum
Genitive (hvørsfall) (greinda
greindra)

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

greindur (comparative greindari, superlative greindastur)

  1. clever, intelligent, smart
    Synonym: skýr
    Hann var ekki mjög greindur en hann var samt sem áður duglegur og heiðarlegur.
    He wasn't very smart but he was hardworking and honest nevertheless.

Inflection

[edit]