havur
Jump to navigation
Jump to search
See also: hávur
Faroese[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse hafr, from Proto-Germanic *hafraz, from Proto-Indo-European *kápros.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
havur m (genitive singular havurs, plural havrar)
Declension[edit]
m19 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | havur | havurin | havrar | havrarnir |
Accusative | havur | havurin | havrar | havrarnar |
Dative | havri | havrinum | havrum | havrunum |
Genitive | havurs | havursins | havra | havranna |
m20 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | havur | havurin | havrar | havrarnir |
Accusative | havur | havurin | havrar | havrarnar |
Dative | havri | havrinum | høvrum | høvrunum |
Genitive | havurs | havursins | havra | havranna |