igenkänning

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

känna igen or igenkänna +‎ -ing

Noun

[edit]

igenkänning c

  1. recognition

Declension

[edit]
Declension of igenkänning 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative igenkänning igenkänningen
Genitive igenkännings igenkänningens

Further reading

[edit]