incipiente

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Italian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin incipientem.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /in.t͡ʃiˈpjɛn.te/
  • Rhymes: -ɛnte
  • Hyphenation: in‧ci‧pièn‧te

Adjective

[edit]

incipiente (plural incipienti)

  1. incipient
    Synonyms: incombente, imminente

Latin

[edit]

Pronunciation

[edit]

Participle

[edit]

incipiente

  1. ablative masculine/feminine/neuter singular of incipiēns

Portuguese

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin incipientem.

Pronunciation

[edit]
 
  • (Brazil) IPA(key): /ĩ.si.piˈẽ.t͡ʃi/ [ĩ.si.pɪˈẽ.t͡ʃi], (faster pronunciation) /ĩ.siˈpjẽ.t͡ʃi/
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ĩ.si.piˈẽ.te/ [ĩ.si.pɪˈẽ.te], (faster pronunciation) /ĩ.siˈpjẽ.te/

Adjective

[edit]

incipiente m or f (plural incipientes, not comparable)

  1. incipient; beginning; starting
    Synonyms: principiante, inicial
    Antonym: final
[edit]

Spanish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin incipientem.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (Spain) /inθiˈpjente/ [ĩn̟.θiˈpjẽn̪.t̪e]
  • IPA(key): (Latin America) /insiˈpjente/ [ĩn.siˈpjẽn̪.t̪e]
  • Rhymes: -ente
  • Syllabification: in‧ci‧pien‧te

Adjective

[edit]

incipiente m or f (masculine and feminine plural incipientes)

  1. beginning

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]