inkarnacja

Polish

Etymology

Borrowed from Ecclesiastical Latin incarnātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /iŋ.karˈnat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: in‧kar‧nac‧ja

Noun

inkarnacja f

1. (Buddhism, Hinduism) incarnation (incarnate being or form)

   Synonym: wcielenie

2. (archaic) complexion (appearance of the skin on the face)

   Synonym: karnacja

Declension

Declension of inkarnacja

	singular	plural
nominative	inkarnacja	inkarnacje
genitive	inkarnacji	inkarnacji/inkarnacyj (archaic)
dative	inkarnacji	inkarnacjom
accusative	inkarnację	inkarnacje
instrumental	inkarnacją	inkarnacjami
locative	inkarnacji	inkarnacjach
vocative	inkarnacjo	inkarnacje

Further reading

• inkarnacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• inkarnacja in Polish dictionaries at PWN