kòsc

See also: kósć, kość, and kôsc

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kȍstь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkwɛst͡s/
• Syllabification: kòsc

Noun

kòsc f

1. (rare) bone

   Synonym: (more common) gnôt

Declension

Declension of kòsc

	singular	plural
nominative	kòsc	kòscë
genitive	kòscë	kòsców
dative	kòscë	kòscóm
accusative	kòsc	kòscë
instrumental	kòscą	kòscama
locative	kòscë	kòscach
vocative	kòscë	kòscë

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “kœsc”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego‎^[1] (in Kashubian), page 76
• Bernard Sychta (1967–1973) “kosc”, in Słownik gwar kaszubskich, volume 2, page 212
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “kość”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[2]
• “kòsc”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022