karınca
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From earlier attested karınçak or karınça (Ottoman Turkish قرنجه, etc.), from Proto-Turkic *k(i)arïnčga.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
karınca (definite accusative karıncayı, plural karıncalar)
Declension[edit]
Alternative forms[edit]
- komursga (dialectal)