karaoken

See also: Karaoken

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /kaːraːˈoːkə(n)/, [kaːraːˈʔoːkə(n)]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ka‧ra‧o‧ken

Verb

karaoken

1. To karaoke, to perform karaoke

   Zelf wist hij lange tijd helemaal niet dat hij "best goed" kan zingen. Tijdens het afscheid van groep 8, een jaar of drie geleden, moest hij karaoken.

   For a long time he himself did not know that he could sing "quite well". During the farewell of group 8, about three years ago, he had to karaoke.

Inflection

Conjugation of karaoken (weak)
infinitive	karaoken
past singular	karaokte
past participle	gekaraokt
infinitive	karaoken
gerund	karaoken n
	present tense	past tense
1st person singular	karaok	karaokte
2nd person sing. (jij)	karaokt	karaokte
2nd person sing. (u)	karaokt	karaokte
2nd person sing. (gij)	karaokt	karaokte
3rd person singular	karaokt	karaokte
plural	karaoken	karaokten
subjunctive sing.1	karaoke	karaokte
subjunctive plur.1	karaoken	karaokten
imperative sing.	karaok
imperative plur.1	karaokt
participles	karaokend	gekaraokt
1) Archaic.

Swedish

Noun

karaoken

1. definite singular of karaoke