koninklijk

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkoː.nɪŋ.klək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ko‧nink‧lijk

Etymology 1

From Middle Dutch coninclijc, from Old Dutch kuniklīk. Equivalent to koning +‎ -lijk.

Adjective

koninklijk (comparative koninklijker, superlative koninklijkst)

1. royal

   Koninklijke Nederlandse Shell — Royal Dutch Shell

Inflection

Declension of koninklijk
uninflected	koninklijk
inflected	koninklijke
comparative	koninklijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		koninklijk	koninklijker	het koninklijkst het koninklijkste
indefinite	m./f. sing.	koninklijke	koninklijkere	koninklijkste
	n. sing.	koninklijk	koninklijker	koninklijkste
	plural	koninklijke	koninklijkere	koninklijkste
definite		koninklijke	koninklijkere	koninklijkste
partitive		koninklijks	koninklijkers	—

Etymology 2

From Middle Dutch coninclike. Equivalent to koning +‎ -lijk.

Adverb

koninklijk

1. royally (in the manner of royalty)

Descendants

• Negerhollands: kooninglig