minin

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Afar

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /miˈnin/, [mɪˈnɪn]
  • Hyphenation: mi‧nin

Noun

[edit]

minín m (plural miniiná f)

  1. eyebrow

Declension

[edit]
Declension of minín
absolutive minín
predicative miníni
subjective minín
genitive minín
Postpositioned forms
l-case minínil
k-case minínik
t-case minínit
h-case minínih

References

[edit]
  • E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “minin”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
  • Mohamed Hassan Kamil (2004) Parlons Afar: Langue et Culture, L'Hammartan, →ISBN, page 33

Catalan

[edit]

Verb

[edit]

minin

  1. inflection of minar:
    1. third-person plural present subjunctive
    2. third-person plural imperative

Finnish

[edit]

Noun

[edit]

minin

  1. genitive singular of mini

Noun

[edit]

minin

  1. instrumental plural of minä

Anagrams

[edit]

Northern Sami

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈmiːniːn/

Pronoun

[edit]

mīnin

  1. essive of mii (we)