nomumi

Esperanto

Etymology

From nomo (“name”, noun) +‎ -um- +‎ -i.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [nomˈumi]
• Rhymes: -umi
• Hyphenation: nom‧um‧i

Verb

nomumi (present nomumas, past nomumis, future nomumos, conditional nomumus, volitive nomumu)

1. to name (bestow a title upon someone, with corresponding authority)
   • 2002, La Sankta Biblio‎^[1], archived from the original on 4 March 2016, I Makabeoj 3:55:

     Poste Judas nomumis super la popolo milestrojn, centestrojn, kvindekestrojn kaj dekestrojn.

     Judas appointed leaders of the people in charge of thousands and hundreds and fifties and tens.

Conjugation

Conjugation of nomumi present past future singular plural singular plural singular plural tense nomumas nomumis nomumos active participle nomumanta nomumantaj nomuminta nomumintaj nomumonta nomumontaj acc. nomumantan nomumantajn nomumintan nomumintajn nomumontan nomumontajn passive participle nomumata nomumataj nomumita nomumitaj nomumota nomumotaj acc. nomumatan nomumatajn nomumitan nomumitajn nomumotan nomumotajn nominal active participle nomumanto nomumantoj nomuminto nomumintoj nomumonto nomumontoj acc. nomumanton nomumantojn nomuminton nomumintojn nomumonton nomumontojn nominal passive participle nomumato nomumatoj nomumito nomumitoj nomumoto nomumotoj acc. nomumaton nomumatojn nomumiton nomumitojn nomumoton nomumotojn adverbial active participle nomumante nomuminte nomumonte adverbial passive participle nomumate nomumite nomumote infinitive nomumi imperative nomumu conditional nomumus