obostrzenie

Polish

Etymology

From obostrzyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.bɔsˈtʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧bos‧trze‧nie

Noun

obostrzenie n

1. verbal noun of obostrzyć
2. (law) restriction (regulation or limitation)

   Synonym: restrykcja

Declension

Declension of obostrzenie

	singular	plural
nominative	obostrzenie	obostrzenia
genitive	obostrzenia	obostrzeń
dative	obostrzeniu	obostrzeniom
accusative	obostrzenie	obostrzenia
instrumental	obostrzeniem	obostrzeniami
locative	obostrzeniu	obostrzeniach
vocative	obostrzenie	obostrzenia

Related terms

verbs

• obostrzać impf
• obostrzyć pf

 

Further reading

• obostrzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obostrzenie in Polish dictionaries at PWN