odkochać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From od- +‎ kochać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔtˈkɔ.xat͡ɕ/
  • Audio, odkochać się:(file)
  • Rhymes: -ɔxat͡ɕ
  • Syllabification: od‧ko‧chać

Verb

[edit]

odkochać pf (imperfective odkochiwać)

  1. (reflexive with się) to fall out of love [+ w (locative) = with someone]
    Antonym: zakochać się

Conjugation

[edit]
Conjugation of odkochać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odkochać
future tense 1st odkocham odkochamy
2nd odkochasz odkochacie
3rd odkocha odkochają
impersonal odkocha się
past tense 1st odkochałem,
-(e)m odkochał
odkochałam,
-(e)m odkochała
odkochałom,
-(e)m odkochało
odkochaliśmy,
-(e)śmy odkochali
odkochałyśmy,
-(e)śmy odkochały
2nd odkochałeś,
-(e)ś odkochał
odkochałaś,
-(e)ś odkochała
odkochałoś,
-(e)ś odkochało
odkochaliście,
-(e)ście odkochali
odkochałyście,
-(e)ście odkochały
3rd odkochał odkochała odkochało odkochali odkochały
impersonal odkochano
conditional 1st odkochałbym,
bym odkochał
odkochałabym,
bym odkochała
odkochałobym,
bym odkochało
odkochalibyśmy,
byśmy odkochali
odkochałybyśmy,
byśmy odkochały
2nd odkochałbyś,
byś odkochał
odkochałabyś,
byś odkochała
odkochałobyś,
byś odkochało
odkochalibyście,
byście odkochali
odkochałybyście,
byście odkochały
3rd odkochałby,
by odkochał
odkochałaby,
by odkochała
odkochałoby,
by odkochało
odkochaliby,
by odkochali
odkochałyby,
by odkochały
impersonal odkochano by
imperative 1st niech odkocham odkochajmy
2nd odkochaj odkochajcie
3rd niech odkocha niech odkochają
anterior adverbial participle odkochawszy
verbal noun odkochanie

Further reading

[edit]
  • odkochać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odkochać in Polish dictionaries at PWN