opłotek

Polish

Etymology

Univerbation of o +‎ płot + -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈpwɔ.tɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtɛk
• Syllabification: o‧pło‧tek

Noun

opłotek m inan

1. (usually in the plural) primitive fencing, usually made of wooden poles or brushwood fixed to wooden stakes

   Hypernyms: ogrodzenie, płotek

2. (usually in the plural) lane (narrow passageway or road between fences)

   Synonym: przejście

3. (usually in the plural, hunting) fenced area to which predators are lured
4. (figurative, literary, usually in the plural) hurdles, obstacles

   Synonym: ograniczenie

Declension

Declension of opłotek

	singular	plural
nominative	opłotek	opłotki
genitive	opłotka	opłotków
dative	opłotkowi	opłotkom
accusative	opłotek	opłotki
instrumental	opłotkiem	opłotkami
locative	opłotku	opłotkach
vocative	opłotku	opłotki

Derived terms

adjective

• opłotkowy

 

noun

• opłotki

 

Related terms

adjective

• opłotny

 

noun

• opłot

 

verbs

• opłocić pf
• opłotować pf
• opłotowywać impf

 

Further reading

• opłotek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• opłotek in Polish dictionaries at PWN