oppervlakteladingsdichtheid

Dutch

Etymology

From oppervlakte +‎ lading +‎ -s- +‎ dichtheid.

Pronunciation

• Hyphenation: op‧per‧vlak‧te‧la‧dings‧dicht‧heid

Noun

oppervlakteladingsdichtheid f (plural oppervlakteladingsdichtheden)

1. (physics) surface charge density

See also

• oppervlaktelading
• volumeladingsdichtheid
• lijnladingsdichtheid