roztoczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ toczyć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

roztoczyć pf (imperfective roztaczać)

  1. (transitive, literary or archaic) to unroll, to unfurl, to unfold
  2. (transitive) to give forth, to emanate, to ooze
  3. (transitive, figurative) to present, to show or tell
  4. (reflexive with się) to unfold, to unfurl

Conjugation

[edit]
Conjugation of roztoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive roztoczyć
future tense 1st roztoczę roztoczymy
2nd roztoczysz roztoczycie
3rd roztoczy roztoczą
impersonal roztoczy się
past tense 1st roztoczyłem,
-(e)m roztoczył
roztoczyłam,
-(e)m roztoczyła
roztoczyłom,
-(e)m roztoczyło
roztoczyliśmy,
-(e)śmy roztoczyli
roztoczyłyśmy,
-(e)śmy roztoczyły
2nd roztoczyłeś,
-(e)ś roztoczył
roztoczyłaś,
-(e)ś roztoczyła
roztoczyłoś,
-(e)ś roztoczyło
roztoczyliście,
-(e)ście roztoczyli
roztoczyłyście,
-(e)ście roztoczyły
3rd roztoczył roztoczyła roztoczyło roztoczyli roztoczyły
impersonal roztoczono
conditional 1st roztoczyłbym,
bym roztoczył
roztoczyłabym,
bym roztoczyła
roztoczyłobym,
bym roztoczyło
roztoczylibyśmy,
byśmy roztoczyli
roztoczyłybyśmy,
byśmy roztoczyły
2nd roztoczyłbyś,
byś roztoczył
roztoczyłabyś,
byś roztoczyła
roztoczyłobyś,
byś roztoczyło
roztoczylibyście,
byście roztoczyli
roztoczyłybyście,
byście roztoczyły
3rd roztoczyłby,
by roztoczył
roztoczyłaby,
by roztoczyła
roztoczyłoby,
by roztoczyło
roztoczyliby,
by roztoczyli
roztoczyłyby,
by roztoczyły
impersonal roztoczono by
imperative 1st niech roztoczę roztoczmy
2nd roztocz roztoczcie
3rd niech roztoczy niech roztoczą
passive adjectival participle roztoczony roztoczona roztoczone roztoczeni roztoczone
anterior adverbial participle roztoczywszy
verbal noun roztoczenie

Further reading

[edit]
  • roztoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztoczyć in Polish dictionaries at PWN