samolubny

Polish

Etymology

From samolub +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /sa.mɔˈlub.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ubnɨ
• Syllabification: sa‧mo‧lub‧ny

Adjective

samolubny (comparative bardziej samolubny, superlative najbardziej samolubny, derived adverb samolubnie)

1. (derogatory) egoistic, selfish, self-seeking

   Synonym: egoistyczny

Declension

Declension of samolubny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	samolubny		samolubna	samolubne	samolubni	samolubne
genitive	samolubnego		samolubnej	samolubnego	samolubnych
dative	samolubnemu		samolubnej	samolubnemu	samolubnym
accusative	samolubnego	samolubny	samolubną	samolubne	samolubnych	samolubne
instrumental	samolubnym		samolubną	samolubnym	samolubnymi
locative	samolubnym		samolubnej	samolubnym	samolubnych

Derived terms

noun

• samolubność

 

Related terms

nouns

• samolub
• samolubek
• samolubka
• samolubstwo

 

Further reading

• samolubny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samolubny in Polish dictionaries at PWN