surrõ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Votic

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Finnic *surdak.

Pronunciation

[edit]
  • (Luutsa, Liivtšülä) IPA(key): /ˈsurːɑ/, [ˈsurːə̠]
  • Rhymes: -urːɑ
  • Hyphenation: sur‧rõ

Verb

[edit]

surrõ

  1. (intransitive) to die, pass away
  2. (intransitive) to go numb

Inflection

[edit]
Conjugation of surrõ (type V-3/tullõ, no gradation)
Indicative
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular surõn en surõ 1st singular õõn surru en õõ surru
2nd singular surõd ed surõ 2nd singular õõd surru ed õõ surru
3rd singular surõb eb surõ 3rd singular on surru eb õõ surru
1st plural surõmmõ emmä surõ 1st plural õõmmõ surru emmä õõ surru
2nd plural surõttõ että surõ 2nd plural õõttõ surru että õõ surru
3rd plural surra eväd surõ 3rd plural õlla surtu eväd õõ surtu
impersonal surra eväd surõ impersonal õlla surtu eväd õõ surtu
Imperfect Pluperfect
positive negative positive negative
1st singular surin en surru 1st singular õlin surru
2nd singular surid ed surru 2nd singular õlid surru
3rd singular suri eb surru 3rd singular õli surru
1st plural surimmõ emmä surru 1st plural õlimmõ surru
2nd plural surittõ että surru 2nd plural õlittõ surru
3rd plural surti eväd surtu 3rd plural õlti surtu
impersonal surti eväd surtu impersonal õlti surtu
Conditional
Present Perfect
positive negative positive negative
1st singular surõizin en surõizʹ 1st singular õllõizin surru en õllõizʹ surru
2nd singular surõizid ed surõizʹ 2nd singular õllõizid surru ed õllõizʹ surru
3rd singular surõizʹ eb surõizʹ 3rd singular õllõizʹ surru eb õllõizʹ surru
1st plural surõizimmõ emmä surõizʹ 1st plural õllõizimmõ surru emmä õllõizʹ surru
2nd plural surõizittõ että surõizʹ 2nd plural õllõizittõ surru että õllõizʹ surru
3rd plural surtaizʹ eväd surtaizʹ 3rd plural õltaizʹ surtu eväd õltaizʹ surtu
impersonal surtaizʹ eväd surtaizʹ impersonal õltaizʹ surtu eväd õltaizʹ surtu
Imperative
Present
positive negative
1st singular
2nd singular surõ elä surõ
3rd singular surko elko surko
1st plural
2nd plural surka elka surka
3rd plural surkod
impersonal
Nominal forms
Infinitives Participles
active passive
1st surrõ present surõjõ1)
2nd illative surõma past surru surtu
inessive surõmõz 1) also used as the agent noun
elative surõmõssõ
abessive surõmõttõ

References

[edit]
  • Hallap, V., Adler, E., Grünberg, S., Leppik, M. (2012) “surra”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2nd edition, Tallinn