szepnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From szeptać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈʂɛp.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: szep‧nąć

Verb

[edit]

szepnąć pf (imperfective szeptać)

  1. (transitive) to whisper (to speak or say something in a very low voice)

Conjugation

[edit]
Conjugation of szepnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive szepnąć
future tense 1st szepnę szepniemy
2nd szepniesz szepniecie
3rd szepnie szepną
impersonal szepnie się
past tense 1st szepnąłem,
-(e)m szepnął
szepnęłam,
-(e)m szepnęła
szepnęłom,
-(e)m szepnęło
szepnęliśmy,
-(e)śmy szepnęli
szepnęłyśmy,
-(e)śmy szepnęły
2nd szepnąłeś,
-(e)ś szepnął
szepnęłaś,
-(e)ś szepnęła
szepnęłoś,
-(e)ś szepnęło
szepnęliście,
-(e)ście szepnęli
szepnęłyście,
-(e)ście szepnęły
3rd szepnął szepnęła szepnęło szepnęli szepnęły
impersonal szepnięto
conditional 1st szepnąłbym,
bym szepnął
szepnęłabym,
bym szepnęła
szepnęłobym,
bym szepnęło
szepnęlibyśmy,
byśmy szepnęli
szepnęłybyśmy,
byśmy szepnęły
2nd szepnąłbyś,
byś szepnął
szepnęłabyś,
byś szepnęła
szepnęłobyś,
byś szepnęło
szepnęlibyście,
byście szepnęli
szepnęłybyście,
byście szepnęły
3rd szepnąłby,
by szepnął
szepnęłaby,
by szepnęła
szepnęłoby,
by szepnęło
szepnęliby,
by szepnęli
szepnęłyby,
by szepnęły
impersonal szepnięto by
imperative 1st niech szepnę szepnijmy
2nd szepnij szepnijcie
3rd niech szepnie niech szepną
passive adjectival participle szepnięty szepnięta szepnięte szepnięci szepnięte
anterior adverbial participle szepnąwszy
verbal noun szepnięcie
[edit]
adjective
nouns

Further reading

[edit]
  • szepnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szepnąć in Polish dictionaries at PWN