tuzinkowy
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From tuzinek + -owy. First attested in 1751–1775.[1]
Pronunciation
[edit]- IPA(key): /tu.ʑiŋˈkɔ.vɨ/
- (Middle Polish) IPA(key): /tu.ʑiŋˈkɔ.vɨ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: tu‧zin‧ko‧wy
Adjective
[edit]tuzinkowy (not generally comparable, comparative bardziej, superlative najbardziej, derived adverb tuzinkowo)
- a dime a dozen (not unique)
- (relational, obsolete, not comparable) dozen
- Synonym: tuzinowy
Declension
[edit]Declension of tuzinkowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | tuzinkowy | tuzinkowa | tuzinkowe | tuzinkowi | tuzinkowe | |
| genitive | tuzinkowego | tuzinkowej | tuzinkowego | tuzinkowych | ||
| dative | tuzinkowemu | tuzinkowej | tuzinkowemu | tuzinkowym | ||
| accusative | tuzinkowego | tuzinkowy | tuzinkową | tuzinkowe | tuzinkowych | tuzinkowe |
| instrumental | tuzinkowym | tuzinkową | tuzinkowym | tuzinkowymi | ||
| locative | tuzinkowym | tuzinkowej | tuzinkowym | tuzinkowych | ||
Derived terms
[edit]adjectives
nouns
References
[edit]Further reading
[edit]- tuzinkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- tuzinkowy in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “tuzinkowy”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “tuzinkowy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “tuzinkowy”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 174