utilgjengelig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Bokmål

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ tilgjengelig.

Adjective

[edit]

utilgjengelig (neuter singular utilgjengelig, definite singular and plural utilgjengelige)

  1. inaccessible
  2. unavailable

References

[edit]