vint

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Vint and vînt

English

[edit]

Etymology 1

[edit]

Probably a back-formation from vintage, interpreted as vint + -age. Ultimately from Latin vinum (wine).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

vint (third-person singular simple present vints, present participle vinting, simple past and past participle vinted)

  1. To make wine from fruit.

See also

[edit]

Etymology 2

[edit]
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Borrowed from Russian винт (vint, screw).

Noun

[edit]

vint (uncountable)

  1. (games) A Russian card game similar to bridge and whist.
Synonyms
[edit]
Translations
[edit]

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

From Russian винт (vint, screw), from Polish gwint, from German Gewinde.

Noun

[edit]

vint (definite accusative vinti, plural vintlər)

  1. screw
  2. propeller

Declension

[edit]
    Declension of vint
singular plural
nominative vint
vintlər
definite accusative vinti
vintləri
dative vintə
vintlərə
locative vintdə
vintlərdə
ablative vintdən
vintlərdən
definite genitive vintin
vintlərin
    Possessive forms of vint
nominative
singular plural
mənim (my) vintim vintlərim
sənin (your) vintin vintlərin
onun (his/her/its) vinti vintləri
bizim (our) vintimiz vintlərimiz
sizin (your) vintiniz vintləriniz
onların (their) vinti or vintləri vintləri
accusative
singular plural
mənim (my) vintimi vintlərimi
sənin (your) vintini vintlərini
onun (his/her/its) vintini vintlərini
bizim (our) vintimizi vintlərimizi
sizin (your) vintinizi vintlərinizi
onların (their) vintini or vintlərini vintlərini
dative
singular plural
mənim (my) vintimə vintlərimə
sənin (your) vintinə vintlərinə
onun (his/her/its) vintinə vintlərinə
bizim (our) vintimizə vintlərimizə
sizin (your) vintinizə vintlərinizə
onların (their) vintinə or vintlərinə vintlərinə
locative
singular plural
mənim (my) vintimdə vintlərimdə
sənin (your) vintində vintlərində
onun (his/her/its) vintində vintlərində
bizim (our) vintimizdə vintlərimizdə
sizin (your) vintinizdə vintlərinizdə
onların (their) vintində or vintlərində vintlərində
ablative
singular plural
mənim (my) vintimdən vintlərimdən
sənin (your) vintindən vintlərindən
onun (his/her/its) vintindən vintlərindən
bizim (our) vintimizdən vintlərimizdən
sizin (your) vintinizdən vintlərinizdən
onların (their) vintindən or vintlərindən vintlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) vintimin vintlərimin
sənin (your) vintinin vintlərinin
onun (his/her/its) vintinin vintlərinin
bizim (our) vintimizin vintlərimizin
sizin (your) vintinizin vintlərinizin
onların (their) vintinin or vintlərinin vintlərinin

Further reading

[edit]
  • vint” in Obastan.com.

Catalan

[edit]
Catalan numbers (edit)
200
 ←  10 [a], [b], [c] ←  19 20 21  →  30  → 
2
    Cardinal: vint
    Ordinal (Central): vintè
    Ordinal (Valencian): vinté

Etymology

[edit]

Inherited from Latin vīgintī (twenty) (compare Occitan vint, French vingt, Spanish veinte).

Pronunciation

[edit]

Numeral

[edit]

vint m or f

  1. (cardinal number) twenty

Noun

[edit]

vint m (plural vints)

  1. twenty

Crimean Tatar

[edit]

Noun

[edit]

vint

  1. screw, wind

Estonian

[edit]

Etymology 1

[edit]

From German Fink.

Noun

[edit]

vint (genitive vindi, partitive vinti)

  1. finch
Declension
[edit]
Declension of vint (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
singular plural
nominative vint vindid
accusative nom.
gen. vindi
genitive vintide
partitive vinti vinte
vintisid
illative vinti
vindisse
vintidesse
vindesse
inessive vindis vintides
vindes
elative vindist vintidest
vindest
allative vindile vintidele
vindele
adessive vindil vintidel
vindel
ablative vindilt vintidelt
vindelt
translative vindiks vintideks
vindeks
terminative vindini vintideni
essive vindina vintidena
abessive vindita vintideta
comitative vindiga vintidega

Etymology 2

[edit]

From Russian винт (vint, screw).

Noun

[edit]

vint (genitive vindi, partitive vinti)

  1. screw
  2. propeller
  3. (colloquial) rifle
  4. (colloquial) tipsiness (slight drunkenness)
  5. vint (card game)
Declension
[edit]
Declension of vint (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
singular plural
nominative vint vindid
accusative nom.
gen. vindi
genitive vintide
partitive vinti vinte
vintisid
illative vinti
vindisse
vintidesse
vindesse
inessive vindis vintides
vindes
elative vindist vintidest
vindest
allative vindile vintidele
vindele
adessive vindil vintidel
vindel
ablative vindilt vintidelt
vindelt
translative vindiks vintideks
vindeks
terminative vindini vintideni
essive vindina vintidena
abessive vindita vintideta
comitative vindiga vintidega

Etymology 3

[edit]

From German Wind.

Noun

[edit]

vint (genitive vindi, partitive vinti)

  1. strong sea winds
Declension
[edit]
Declension of vint (ÕS type 22e/riik, t-d gradation)
singular plural
nominative vint vindid
accusative nom.
gen. vindi
genitive vintide
partitive vinti vinte
vintisid
illative vinti
vindisse
vintidesse
vindesse
inessive vindis vintides
vindes
elative vindist vintidest
vindest
allative vindile vintidele
vindele
adessive vindil vintidel
vindel
ablative vindilt vintidelt
vindelt
translative vindiks vintideks
vindeks
terminative vindini vintideni
essive vindina vintidena
abessive vindita vintideta
comitative vindiga vintidega

Further reading

[edit]
  • vint”, in [EKSS] Eesti keele seletav sõnaraamat [Descriptive Dictionary of the Estonian Language] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009

References

[edit]

French

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

vint

  1. third-person singular past historic of venir

Friulian

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin ventus.

Noun

[edit]

vint m (plural vints)

  1. wind
[edit]

Ladin

[edit]
Ladin cardinal numbers
 <  19 20 21  > 
    Cardinal : vint
    Ordinal : vinteisem

Etymology

[edit]

From Latin vīgintī.

Adjective

[edit]

vint

  1. twenty

Noun

[edit]

vint m (uncountable)

  1. twenty

Megleno-Romanian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin ventus. Compare Romanian vînt, Aromanian vimtu.

Noun

[edit]

vint n

  1. wind

Occitan

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Occitan [Term?] (compare Catalan vint), from Latin vīgintī (twenty) (compare French vingt, Spanish veinte, Italian venti), from Proto-Indo-European *h₁wih₁ḱm̥ti, from *dwi(h₁)dḱm̥ti(h₁) (two tens, two decades), *dwi(h₁)dḱm̥ti.

Pronunciation

[edit]

Numeral

[edit]

vint

  1. (cardinal number) twenty

Derived terms

[edit]

Old French

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin vīgintī.

Pronunciation

[edit]

Numeral

[edit]
cardinal number
20 Previous: dis et nuef
Next: vint et un

vint

  1. twenty

Descendants

[edit]
  • French: vingt
    • Haitian Creole: ven
    • Louisiana Creole: vin
    • Mauritian Creole: vin
    • Garifuna: wein
  • Norman: vîngt, vingt
  • Walloon: vint

Old Norse

[edit]

Adjective

[edit]

vint

  1. positive degree strong neuter nominative/accusative singular of vindr

Picard

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin ventus.

Noun

[edit]

vint m (plural vints)

  1. wind

Piedmontese

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin vīgintī.

Pronunciation

[edit]

Numeral

[edit]

vint

  1. twenty

Walloon

[edit]

Pronunciation

[edit]

IPA(key): /vɛ̃/

Etymology 1

[edit]

From Old French vint, from Latin vīgintī.

Numeral

[edit]

vint

  1. twenty
    Leyîz bouyter vint munutes.
    Let simmer for twenty minutes.

Etymology 2

[edit]

From Old French vent, from Latin ventus, from Proto-Indo-European *h₂weh₁- (to blow).

Noun

[edit]

vint m

  1. wind

West Flemish

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch vent (hero; man). Compare Saterland Frisian Wäänt (lad, boy).

Noun

[edit]

vint m (plural vintn, diminutive vintje)

  1. man
  2. husband