wegdoen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Audio: (file)
Verb[edit]
wegdoen
- to put away, to clear away, to get rid of
- Doe nu dat speelgoed weg!
- Put those toys away now!
Inflection[edit]
Conjugation of wegdoen (irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | wegdoen | |||
past singular | deed weg | |||
past participle | weggedaan | |||
infinitive | wegdoen | |||
gerund | wegdoen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | doe weg | deed weg | wegdoe | wegdeed |
2nd person sing. (jij) | doet weg | deed weg | wegdoet | wegdeed |
2nd person sing. (u) | doet weg | deed weg | wegdoet | wegdeed |
2nd person sing. (gij) | doet weg | deedt weg | wegdoet | wegdeedt |
3rd person singular | doet weg | deed weg | wegdoet | wegdeed |
plural | doen weg | deden weg | wegdoen | wegdeden |
subjunctive sing.1 | doe weg | dede weg | wegdoe | wegdede |
subjunctive plur.1 | doen weg | deden weg | wegdoen | wegdeden |
imperative sing. | doe weg | |||
imperative plur.1 | doet weg | |||
participles | wegdoend | weggedaan | ||
1) Archaic. |