wsławić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From w- +‎ sławić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈfswa.vit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: wsła‧wić

Verb

[edit]

wsławić pf (imperfective wsławiać)

  1. (transitive) to make famous
    Synonyms: rozsławić, opromienić
  2. (reflexive with się) to become famous, to make a name for oneself

Conjugation

[edit]
Conjugation of wsławić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wsławić
future tense 1st wsławię wsławimy
2nd wsławisz wsławicie
3rd wsławi wsławią
impersonal wsławi się
past tense 1st wsławiłem,
-(e)m wsławił
wsławiłam,
-(e)m wsławiła
wsławiłom,
-(e)m wsławiło
wsławiliśmy,
-(e)śmy wsławili
wsławiłyśmy,
-(e)śmy wsławiły
2nd wsławiłeś,
-(e)ś wsławił
wsławiłaś,
-(e)ś wsławiła
wsławiłoś,
-(e)ś wsławiło
wsławiliście,
-(e)ście wsławili
wsławiłyście,
-(e)ście wsławiły
3rd wsławił wsławiła wsławiło wsławili wsławiły
impersonal wsławiono
conditional 1st wsławiłbym,
bym wsławił
wsławiłabym,
bym wsławiła
wsławiłobym,
bym wsławiło
wsławilibyśmy,
byśmy wsławili
wsławiłybyśmy,
byśmy wsławiły
2nd wsławiłbyś,
byś wsławił
wsławiłabyś,
byś wsławiła
wsławiłobyś,
byś wsławiło
wsławilibyście,
byście wsławili
wsławiłybyście,
byście wsławiły
3rd wsławiłby,
by wsławił
wsławiłaby,
by wsławiła
wsławiłoby,
by wsławiło
wsławiliby,
by wsławili
wsławiłyby,
by wsławiły
impersonal wsławiono by
imperative 1st niech wsławię wsławmy
2nd wsław wsławcie
3rd niech wsławi niech wsławią
passive adjectival participle wsławiony wsławiona wsławione wsławieni wsławione
anterior adverbial participle wsławiwszy
verbal noun wsławienie

Further reading

[edit]
  • wsławić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wsławić in Polish dictionaries at PWN