wykształcenie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From wykształcić + -enie.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
wykształcenie n
- verbal noun of wykształcić
- (education) education (facts, skills and ideas that have been learned, either formally or informally)
- Synonym: edukacja
Declension[edit]
Declension of wykształcenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | wykształcenie |
| genitive | wykształcenia |
| dative | wykształceniu |
| accusative | wykształcenie |
| instrumental | wykształceniem |
| locative | wykształceniu |
| vocative | wykształcenie |
Further reading[edit]
- wykształcenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wykształcenie in Polish dictionaries at PWN