zakorzeniony

Polish

Etymology

From zakorzenić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.kɔ.ʐɛˈɲɔ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɨ
• Syllabification: za‧ko‧rze‧nio‧ny

Adjective

zakorzeniony (comparative bardziej zakorzeniony, superlative najbardziej zakorzeniony, no derived adverb)

1. (literary, of a person) domiciled, settled (one that has become strongly associated with some place or environment and has become part of it)

   Synonyms: ukorzeniony, zadomowiony, zagnieżdżony

2. (literary, of an opinion) inveterate (firmly established)

Declension

Declension of zakorzeniony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	zakorzeniony		zakorzeniona	zakorzenione	zakorzenieni	zakorzenione
genitive	zakorzenionego		zakorzenionej	zakorzenionego	zakorzenionych
dative	zakorzenionemu		zakorzenionej	zakorzenionemu	zakorzenionym
accusative	zakorzenionego	zakorzeniony	zakorzenioną	zakorzenione	zakorzenionych	zakorzenione
instrumental	zakorzenionym		zakorzenioną	zakorzenionym	zakorzenionymi
locative	zakorzenionym		zakorzenionej	zakorzenionym	zakorzenionych

Related terms

verbs

• zakorzeniać impf
• zakorzenić pf

 

Participle

zakorzeniony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of zakorzenić

Further reading

• zakorzeniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zakorzeniony in Polish dictionaries at PWN