zbieg

Old Polish

Etymology

Deverbal from zbiegać.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zbjɛk/
• IPA^(key): (15^th CE) /zbjɛk/

Noun

zbieg m animacy unattested

1. (attested in Greater Poland, Masovia) fugitive

   Synonyms: wygnaniec, zbieglca, zbieglec

   • 1974 [1425], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty kaliskie‎^[1], volume IV, number 919, Kalisz:

     Yakom ne chowal szbegow Lagnowa a Komarka any gynych szbegow, any sz ma volą... Mycolaya poszgly

     [Jakom nie chowal zbiegow Łęgnowa a Komarka ani jinych zbiegow, ani z mą wolą... Mikołaja pożgli]

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 81:

     O nyewolnych sbyegoch. W prawye czesarskem stogy, aby szludzy nyevolny... nye mogly bycz sz rąkv panow szwych wywoleny... Ale ysze cząsthokrocz thaczy nyevolny rąkv panow szwogych vczyekayącz... v obczych zemyan... noczowani bywayą

     [O niewolnych zbiegoch. W prawie cesarskiem stoji, aby słudzy niewolni... nie mogli być z ręku panow swych wywoleni... Ale iże częstokroć tacy niewolni ręku panow swojich uciekając... u obcych ziemian... nocowani bywają]

2. (attested in Masovia, Greater Poland) exile (someone banished from their home or country)

   Synonym: wygnaniec

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 61:

     Kmyecz nocznego czasv sbyegem gdi othydze (quod.. cmetho noctis tempore recesserit fugitive), thedy rzeczy, ktorekole w domv ostawy wczyekayącz, pan wszy sobye myey mocz odzirzecz

     [Kmieć nocnego czasu zbiegiem gdy otydzie (czy otidzie, odidzie, quod.. cmetho noctis tempore recesserit fugitive), tedy rzeczy, ktorekole w domu ostawi uciekając, pan wsi sobie miej moc odzirżeć]

   • 1959 [1391], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 281, Poznań:

     Iako Zagarza zemskego sbega ne choual

     [Jako Zagarza ziemskiego zbiega nie chował]

3. (attested in Masovia) serf who deserted from their feudal lord's farm
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 4:

     Slosthnyk then ma bycz sbyegem (malefactor sit proscriptus)... a klanth ma bicz rozvmyen

     [Złostnik ten ma być zbiegiem (malefactor sit proscriptus)... a kląt ma być rozumien]

Derived terms

nouns

• zbieg wody

 

Descendants

• Polish: zbieg

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zbieg”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zbieg. By surface analysis, deverbal from zbiegać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zbjɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛk
• Syllabification: zbieg

Noun

zbieg m pers

1. fugitive

Declension

Declension of zbieg

	singular	plural
nominative	zbieg	zbiegowie/zbiedzy
genitive	zbiega	zbiegów
dative	zbiegowi	zbiegom
accusative	zbiega	zbiegów
instrumental	zbiegiem	zbiegami
locative	zbiegu	zbiegach
vocative	zbiegu	zbiegowie/zbiedzy

Noun

zbieg m inan

1. junction (place where two or more things meet, e.g. streets or rivers)

   zbieg ulic ― road junction

Declension

Declension of zbieg

	singular	plural
nominative	zbieg	zbiegi
genitive	zbiegu	zbiegów
dative	zbiegowi	zbiegom
accusative	zbieg	zbiegi
instrumental	zbiegiem	zbiegami
locative	zbiegu	zbiegach
vocative	zbiegu	zbiegi

Derived terms

noun phrase

• zbieg okoliczności

 

Further reading

• zbieg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zbieg in Polish dictionaries at PWN