üzüntü

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /yzynˈty/
• Hyphenation: ü‧zün‧tü

Noun

üzüntü (definite accusative üzüntüyü, plural üzüntüler)

1. sadness

Declension

Inflection
Nominative	üzüntü
Definite accusative	üzüntüyü
	Singular	Plural
Nominative	üzüntü	üzüntüler
Definite accusative	üzüntüyü	üzüntüleri
Dative	üzüntüye	üzüntülere
Locative	üzüntüde	üzüntülerde
Ablative	üzüntüden	üzüntülerden
Genitive	üzüntünün	üzüntülerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular üzüntüm üzüntülerim 2nd singular üzüntün üzüntülerin 3rd singular üzüntüsü üzüntüleri 1st plural üzüntümüz üzüntülerimiz 2nd plural üzüntünüz üzüntüleriniz 3rd plural üzüntüleri üzüntüleri Definite accusative Singular Plural 1st singular üzüntümü üzüntülerimi 2nd singular üzüntünü üzüntülerini 3rd singular üzüntüsünü üzüntülerini 1st plural üzüntümüzü üzüntülerimizi 2nd plural üzüntünüzü üzüntülerinizi 3rd plural üzüntülerini üzüntülerini Dative Singular Plural 1st singular üzüntüme üzüntülerime 2nd singular üzüntüne üzüntülerine 3rd singular üzüntüsüne üzüntülerine 1st plural üzüntümüze üzüntülerimize 2nd plural üzüntünüze üzüntülerinize 3rd plural üzüntülerine üzüntülerine Locative Singular Plural 1st singular üzüntümde üzüntülerimde 2nd singular üzüntünde üzüntülerinde 3rd singular üzüntüsünde üzüntülerinde 1st plural üzüntümüzde üzüntülerimizde 2nd plural üzüntünüzde üzüntülerinizde 3rd plural üzüntülerinde üzüntülerinde Ablative Singular Plural 1st singular üzüntümden üzüntülerimden 2nd singular üzüntünden üzüntülerinden 3rd singular üzüntüsünden üzüntülerinden 1st plural üzüntümüzden üzüntülerimizden 2nd plural üzüntünüzden üzüntülerinizden 3rd plural üzüntülerinden üzüntülerinden Genitive Singular Plural 1st singular üzüntümün üzüntülerimin 2nd singular üzüntünün üzüntülerinin 3rd singular üzüntüsünün üzüntülerinin 1st plural üzüntümüzün üzüntülerimizin 2nd plural üzüntünüzün üzüntülerinizin 3rd plural üzüntülerinin üzüntülerinin