İngiliz
Turkish
Etymology
Borrowed from Italian inglese, via Ottoman Turkish انگلیز (İngiliz),
Proper noun
İngiliz
- English (nationality)
Declension
declension of İngiliz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | İngiliz | İngilizler |
| accusative | İngiliz'i | İngilizleri |
| dative | İngiliz'e | İngilizlere |
| locative | İngiliz'de | İngilizlerde |
| ablative | İngiliz'den | İngilizlerden |
| genitive | İngiliz'in | İngilizlerin |