śnieg

See also: snieg and Śnieg

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sněgъ, from Proto-Balto-Slavic *snáigas, from Proto-Indo-European *snóygʷʰos.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕɲɛk/

• audio:

  (file)

Noun

śnieg m inan (diminutive śnieżek)

1. snow

Declension

Declension of śnieg

	singular	plural
nominative	śnieg	śniegi
genitive	śniegu	śniegów
dative	śniegowi	śniegom
accusative	śnieg	śniegi
instrumental	śniegiem	śniegami
locative	śniegu	śniegach
vocative	śniegu	śniegi

Derived terms

• (verb) śnieżyć
• (nouns) śnieżka f, śnieżyca f, śnieżynka f
• (adjectives) śniegowy, śnieżny, śnieżysty

Further reading

• śnieg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN