şantaj
See also: șantaj
Turkish
Etymology
Borrowed from French chantage.
Noun
şantaj (definite accusative şantajı, plural şantajlar)
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | şantaj | |
| Definite accusative | şantajı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | şantaj | şantajlar |
| Definite accusative | şantajı | şantajları |
| Dative | şantaja | şantajlara |
| Locative | şantajda | şantajlarda |
| Ablative | şantajdan | şantajlardan |
| Genitive | şantajın | şantajların |