απερίσκεπτος

Greek

Adjective

απερίσκεπτος • (aperískeptos) m (feminine απερίσκεπτη, neuter απερίσκεπτο)

1. reckless (headstrong, regardless)

Declension

Declension of απερίσκεπτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απερίσκεπτος •	απερίσκεπτη •	απερίσκεπτο •	απερίσκεπτοι •	απερίσκεπτες •	απερίσκεπτα •
genitive	απερίσκεπτου •	απερίσκεπτης •	απερίσκεπτου •	απερίσκεπτων •	απερίσκεπτων •	απερίσκεπτων •
accusative	απερίσκεπτο •	απερίσκεπτη •	απερίσκεπτο •	απερίσκεπτους •	απερίσκεπτες •	απερίσκεπτα •
vocative	απερίσκεπτε •	απερίσκεπτη •	απερίσκεπτο •	απερίσκεπτοι •	απερίσκεπτες •	απερίσκεπτα •