βιούς

See also: βίους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bi.ǔːs/ → /βiˈus/ → /viˈus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bi.ǔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /biˈus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βiˈus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /viˈus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /viˈus/

Noun

βιούς • (bioús)

1. accusative plural of βιός (biós)

Participle

βιούς • (bioús) m (feminine βῐοῦσᾰ, neuter βῐόν); first/third declension

1. aorist active participle of βιόω (bióō)

Declension

First and third declension of βῐούς; βῐοῦσᾰ; βῐόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		βῐούς bioús	βῐοῦσᾰ bioûsa	βῐόν bión		βῐόντε biónte	βῐούσᾱ bioúsā	βῐόντε biónte		βῐόντες bióntes	βῐοῦσαι bioûsai	βῐόντᾰ biónta
Genitive		βῐόντος bióntos	βῐούσης bioúsēs	βῐόντος bióntos		βῐόντοιν bióntoin	βῐούσαιν bioúsain	βῐόντοιν bióntoin		βῐόντων bióntōn	βῐουσῶν biousôn	βῐόντων bióntōn
Dative		βῐόντῐ biónti	βῐούσῃ bioúsēi	βῐόντῐ biónti		βῐόντοιν bióntoin	βῐούσαιν bioúsain	βῐόντοιν bióntoin		βῐοῦσῐ / βῐοῦσῐν bioûsi(n)	βῐούσαις bioúsais	βῐοῦσῐ / βῐοῦσῐν bioûsi(n)
Accusative		βῐόντᾰ biónta	βῐοῦσᾰν bioûsan	βῐόν bión		βῐόντε biónte	βῐούσᾱ bioúsā	βῐόντε biónte		βῐόντᾰς bióntas	βῐούσᾱς bioúsās	βῐόντᾰ biónta
Vocative		βῐούς bioús	βῐοῦσᾰ bioûsa	βῐόν bión		βῐόντε biónte	βῐούσᾱ bioúsā	βῐόντε biónte		βῐόντες bióntes	βῐοῦσαι bioûsai	βῐόντᾰ biónta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		βῐόντως bióntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.