ἑξηκονταμοιρία
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Alternative forms
[edit]- ἑξᾰκοντᾰμοιρῐ́ᾱ (hexakontamoiríā) — codical variant
Etymology
[edit]From ἑξηκοντάμοιρος (hexēkontámoiros) + -ῐ́ᾱ (-íā).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /hek.sɛː.kon.ta.moi̯.rí.aː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)ek.se̝.kon.ta.myˈri.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ek.si.kon.ta.myˈri.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ek.si.kon.ta.myˈri.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ek.si.kon.da.miˈri.a/
Noun
[edit]ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱ • (hexēkontamoiríā) f (genitive ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱς); first declension
Declension
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱ hē hexēkontamoiríā |
τὼ ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱ tṑ hexēkontamoiríā |
αἱ ἑξηκοντᾰμοιρῐ́αι hai hexēkontamoiríai | ||||||||||
Genitive | τῆς ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱς tês hexēkontamoiríās |
τοῖν ἑξηκοντᾰμοιρῐ́αιν toîn hexēkontamoiríain |
τῶν ἑξηκοντᾰμοιρῐῶν tôn hexēkontamoiriôn | ||||||||||
Dative | τῇ ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾳ têi hexēkontamoiríāi |
τοῖν ἑξηκοντᾰμοιρῐ́αιν toîn hexēkontamoiríain |
ταῖς ἑξηκοντᾰμοιρῐ́αις taîs hexēkontamoiríais | ||||||||||
Accusative | τὴν ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱν tḕn hexēkontamoiríān |
τὼ ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱ tṑ hexēkontamoiríā |
τᾱ̀ς ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱς tā̀s hexēkontamoiríās | ||||||||||
Vocative | ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱ hexēkontamoiríā |
ἑξηκοντᾰμοιρῐ́ᾱ hexēkontamoiríā |
ἑξηκοντᾰμοιρῐ́αι hexēkontamoiríai | ||||||||||
Notes: |
|
References
[edit]- “ἑξηκονταμοιρία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἑξηκονταμοιρία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette