κρείσσων

Ancient Greek

From Proto-Indo-European *kretyōs, from *kret- (whence κρατύς (kratús)).

κρείσσων • (kreíssōn) m or f (neuter κρεῖσσον); third declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κρείσσων kreíssōn	κρεῖσσον kreîsson	κρείσσονε kreíssone	κρείσσονε kreíssone	κρείσσονες kreíssones	κρείσσονᾰ kreíssona
Genitive	κρείσσονος kreíssonos	κρείσσονος kreíssonos	κρεισσόνοιν kreissónoin	κρεισσόνοιν kreissónoin	κρεισσόνων kreissónōn	κρεισσόνων kreissónōn
Dative	κρείσσονῐ kreíssoni	κρείσσονῐ kreíssoni	κρεισσόνοιν kreissónoin	κρεισσόνοιν kreissónoin	κρείσσοσῐ / κρείσσοσῐν kreíssosi(n)	κρείσσοσῐ / κρείσσοσῐν kreíssosi(n)
Accusative	κρείσσονᾰ kreíssona	κρεῖσσον kreîsson	κρείσσονε kreíssone	κρείσσονε kreíssone	κρείσσονᾰς kreíssonas	κρείσσονᾰ kreíssona
Vocative	κρεῖσσον kreîsson	κρεῖσσον kreîsson	κρείσσονε kreíssone	κρείσσονε kreíssone	κρείσσονες kreíssones	κρείσσονᾰ kreíssona
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	κρεῖσσον kreîsson		—		—

“κρείσσων”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“κρείσσων”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“κρείσσων”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
κρείσσων in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
κρείσσων in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- above idem, page 3.
- better idem, page 77.
- master idem, page 517.
- predominant idem, page 634.
- preponderating idem, page 636.
- superior idem, page 839.
- transcending idem, page 888.
- triumphant idem, page 896.
- victorious idem, page 951.
- winning idem, page 982.