παρακειμένοις

See also: παρακειμένοιν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.noi̯s/ → /pa.ra.ciˈme.nys/ → /pa.ra.ciˈme.nis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.keː.mé.noi̯s/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.kiˈme.nys/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nys/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nys/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ciˈme.nis/

Noun

πᾰρᾰκειμένοις • (parakeiménois) m

1. dative plural of πᾰρᾰκείμενος (parakeímenos)

Participle

πᾰρᾰκειμένοις • (parakeiménois)

1. dative plural masculine/neuter of πᾰρᾰκείμενος (parakeímenos)