σαργάνη

Ancient Greek

Alternative forms

• ταργάνη (targánē)

Etymology

The formation of this word can be compared with πλεκτάνη (plektánē) and ὁρκάνη (horkánē). According to Beekes, the variation σ/τ proves a origin.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sar.ɡá.nɛː/ → /sarˈɣa.ni/ → /sarˈɣa.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sar.ɡá.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sarˈɡa.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sarˈɣa.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sarˈɣa.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sarˈɣa.ni/

Noun

σαργάνη • (sargánē) f (genitive σαργάνης); first declension

1. plait, braid
2. plaited basket

Inflection

First declension of ἡ σαργάνη; τῆς σαργάνης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σαργάνη hē sargánē	τὼ σαργάνᾱ tṑ sargánā	αἱ σαργάναι hai sargánai
Genitive	τῆς σαργάνης tês sargánēs	τοῖν σαργάναιν toîn sargánain	τῶν σαργανῶν tôn sarganôn
Dative	τῇ σαργάνῃ têi sargánēi	τοῖν σαργάναιν toîn sargánain	ταῖς σαργάναις taîs sargánais
Accusative	τὴν σαργάνην tḕn sargánēn	τὼ σαργάνᾱ tṑ sargánā	τᾱ̀ς σαργάνᾱς tā̀s sargánās
Vocative	σαργάνη sargánē	σαργάνᾱ sargánā	σαργάναι sargánai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• σαργανίδιον (sarganídion)
• σαργάνιον (sargánion)
• σαργανίς (sarganís)

 

References

• “σαργάνη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σαργάνη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN