σκόρπαινα

Ancient Greek

Etymology

From σκορπίος (skorpíos, “scorpion”) +‎ -αινᾰ (-aina).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skór.pai̯.na/ → /ˈskor.pɛ.na/ → /ˈskor.pe.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skór.pai̯.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskor.pɛ.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈskor.pɛ.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈskor.pe.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈskor.pe.na/

Noun

σκόρπαινᾰ • (skórpaina) f (genitive σκορπαίνᾱς); first declension

1. scorpionfish

Inflection

First declension of ἡ σκόρπαινᾰ; τῆς σκορπαίνᾱς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σκόρπαινᾰ hē skórpaina	τὼ σκορπαίνᾱ tṑ skorpaínā	αἱ σκόρπαιναι hai skórpainai
Genitive	τῆς σκορπαίνᾱς tês skorpaínās	τοῖν σκορπαίναιν toîn skorpaínain	τῶν σκορπαινῶν tôn skorpainôn
Dative	τῇ σκορπαίνᾳ têi skorpaínāi	τοῖν σκορπαίναιν toîn skorpaínain	ταῖς σκορπαίναις taîs skorpaínais
Accusative	τὴν σκόρπαινᾰν tḕn skórpainan	τὼ σκορπαίνᾱ tṑ skorpaínā	τᾱ̀ς σκορπαίνᾱς tā̀s skorpaínās
Vocative	σκόρπαινᾰ skórpaina	σκορπαίνᾱ skorpaínā	σκόρπαιναι skórpainai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Latin: scorpaena
  • → Translingual: Scorpaena
  • → Italian: scorpena

References

• “σκόρπαινα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκόρπαινα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette