ταυτόχρονος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ταὐτός (tautós) + χρόνος (khrónos).

Adjective

ταυτόχρονος • (taftóchronos) m (feminine ταυτόχρονη, neuter ταυτόχρονο)

1. simultaneous

Declension

Declension of ταυτόχρονος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ταυτόχρονος •	ταυτόχρονη •	ταυτόχρονο •	ταυτόχρονοι •	ταυτόχρονες •	ταυτόχρονα •
genitive	ταυτόχρονου •	ταυτόχρονης •	ταυτόχρονου •	ταυτόχρονων •	ταυτόχρονων •	ταυτόχρονων •
accusative	ταυτόχρονο •	ταυτόχρονη •	ταυτόχρονο •	ταυτόχρονους •	ταυτόχρονες •	ταυτόχρονα •
vocative	ταυτόχρονε •	ταυτόχρονη •	ταυτόχρονο •	ταυτόχρονοι •	ταυτόχρονες •	ταυτόχρονα •

Synonyms

• σύγχρονος (sýnchronos)

Derived terms

• ταυτόχρονα (taftóchrona, “simultaneously”)
• ταυτόχρονη διερμηνεία (taftóchroni diermineía)

Further reading

• ταυτόχρονος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language