τρύπα

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtɾipa/

Noun

τρύπα • (trýpa) f (plural τρύπες)

1. hole

Declension

declension of τρύπα

case     \     number	singular	plural
nominative	τρύπα •	τρύπες •
genitive	τρύπας •	τρυπών •
accusative	τρύπα •	τρύπες •
vocative	τρύπα •	τρύπες •

Synonyms

• οπή f (opí)

Derived terms

• αλεπότρυπα f (alepótrypa, “foxhole”)
• βγάζω το φίδι απ' την τρύπα (vgázo to fídi ap' tin trýpa, literally “to get the snake out of the hole”)
• κάνω μια τρύπα στο νερό (káno mia trýpa sto neró, “labour in vain”, literally “to make a hole in water”)
• κουμπότρυπα f (koumpótrypa, “buttonhole”)
• μαύρη τρύπα f (mávri trýpa, “black hole”)
• τσιμπουκότρυπα f (tsimpoukótrypa, “glory hole”)

 

Related terms

• τρυπάνι n (trypáni, “drill”)
• τρυπανίζω (trypanízo, “to bore, to drill”)
• τρυπάνιση (trypánisi, “drilling”)
• τρυπάρα f (trypára, “large hole, pothole”)
• τρύπημα n (trýpima, “drilling, puncture”)
• τρυπητήρι n (trypitíri, “awl, punch”)
• τρυπητό n (trypitó, “strainer, colander”)
• τρυπητός (trypitós, “slotted”)
• τρύπιος (trýpios, “pitted, holey”)
• τρυπιοχέρης (trypiochéris, “wasteful”)
• τρυπίτσα f (trypítsa, “perforation, small hole”)
• τρυποκάρυδος m (trypokárydos, “woodpecker”)
• τρυπούλα f (trypoúla, “perforation, small hole”)
• τρυποφοβία f (trypofovía, “trypophobia”)
• τρυπώ (trypó, “to drill, to bore”)
• τρύπωμα n (trýpoma, “tacking”)
• τρυπώνω (trypóno, “to tack”)

 

Verb

τρύπα • (trýpa)

1. 2nd person singular imperative form of τρυπώ (trypó).